Vitam et aliis approbare quisque debet, mortem sibi: optima est quae placet. Nullus autem contra fortunam inexpugnabilis murus est: intus instruamur; si illa pars tuta est, pulsari homo potest, capi non potest. recusandus, in quem si quis intra primos annos delatus est, non magis queri debet quam qui cito navigavit. Memini ex duabus illum partibus esse compositum: altera est irrationalis, haec mordetur, uritur, dolet; altera rationalis, haec inconcussas opiniones habet, intrepida est et indomita. [2] Praenavigavimus, Lucili, vitam et quemadmodum in mari, ut ait Vergilius noster, terraeque urbesque recedunt, EPISTULARUM MORALIUM AD LUCILIUM LIBER OCTAVUS. [19] Hunc animum, quem saepe induunt generosae indolis iuvenes quos alicuius honestae rei pulchritudo percussit, ut omnia fortuita contemnant, profecto sapientia [non] infundet et tradet; persuadebit unum bonum esse quod honestum, hoc nec remitti nec intendi posse, non magis quam regulam qua rectum probari solet flectes. Ed sheeran perfect übersetzung. [23] Quid miraris si uri, vulnerari, occidi, alligari iuvat, aliquando etiam libet? Et si volueris attendere, magna pars vitae elabitur male agentibus, maxima nihil agentibus, tota vita aliud agentibus. In conspectum adulescentiae meae reductus sum; quidquid illic iuvenis feceram, videbar mihi facere adhuc posse et paulo ante fecisse. Lateinischer Originaltext #1 aus "Epistulae morales ad Lucilium (VIII)" von Seneca Minor - mit Formenanalyse und Übersetzungen. Antequam impleatur, incerta mentis volutatio est; cum vero perfectum est, immota illi stabilitas est. Virtus enim convenientia constat: omnia opera eius cum ipsa concordant et congruunt. Sed quemadmodum Neptuno plus debere se iudicat ex iis qui eadem tranquillitate usi sunt qui plura et pretiosiora illo mari vexit, animosius a mercatore quam a vectore solvitur votum et ex ipsis mercatoribus effusius ratus est qui odores ac purpuras et auro pensanda portabat quam qui vilissima quaeque et saburrae loco futura congesserat, sic huius pacis beneficium ad omnis pertinentis altius ad eos pervenit qui illa bene utuntur. In conspectum adulescentiae meae reductus sum; quidquid illic iuuenis feceram uidebar mihi facere adhuc posse et paulo ante fecisse. Nemo, quamvis paratos habeat colores, similitudinem reddet, nisi iam constat quid velit pingere. Si fugacissimis bonis credidit, cito deseritur, et, ut deseratur, affligitur. [27] Utrum maiorem an minorem circulum scribas ad spatium eius pertinet, non ad formam: licet alter diu manserit, alterum statim obduxeris et in eum in quo scriptus est pulverem solveris, in eadem uterque forma fuit. In conspectum adulescentiae meae reductus sum; quidquid; Praenavigavimus, lucili, vitam et quemadmodum in mari, Scopulum esse illum putamus dementissimi: portus est, Alium enim, ut scis, venti segnes ludunt; Idem evenire nobis puta: alios vita velocissime; Quae, ut scis, non semper retinenda est; Itaque sapiens vivet quantum debet, non … Quomodo illa non crescit, sic ne virtus quidem: habet numeros suos, plena est. Ubi ergo calamitas, ubi illud malum verum est? Inhonesta est omnis trepidatio et sollicitudo, in ullo actu pigritia; honestum enim securum et expeditum est, interritum est, in procinctu stat. utrum invides carnifici tuo an parcis? [27] Non educo sapientem ex hominum numero nec dolores ab illo sicut ab aliqua rupe nullum sensum admittente summoveo. hac secundum frugalitatem, hac secundum temperantiam, hac secundum fortitudinem'. [22] 'Nihil agitis' inquit 'quod negatis ullum esse aliud honesto bonum. Sed quemadmodum suus finis veniet in mentem omnia sine fine concupiscentibus? [5] Hoc si persuaseris tibi et virtutem adamaveris - amare enim parum est -, quidquid illa contigerit, id tibi, qualecumque aliis videbitur, faustum felixque erit. Nemo nostrum cogitat quandoque sibi ex hoc domicilio exeundum; sic veteres inquilinos indulgentia loci et consuetudo etiam inter iniurias detinet. Revertantur ad animum: iam hominem deo metientur. Quem vicerim quaeris? Latino [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. inquis 'iacere in convivio et torqueri paria sunt?' Vires suas novit; scit se esse oneri ferendo. Quicquid Nulla illum res minorem facit; nihil illi eorum quae ferenda sunt displicet. [5] Omnium animos mala aliena ac repentina sollicitant. Caratteristiche del piano o del. Nam propter illa ipsa quibus extollit se miraturque contempta est, et ne illa quidem quibus gloriatur libenter facit. [31] 'Quid ergo? [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Nam ut illic quisquis ab igne propior stetit percusso similis obstipuit, sic in his per aliquam vim accidentibus unum calamitas opprimit, ceteros metus, paremque passis tristitiam facit pati posse. Non affligitur sapiens liberorum amissione, non amicorum; eodem enim animo fert illorum mortem quo suam exspectat; non magis hanc timet quam illam dolet. [16] Ut dolorem capitis levares, sanguinem saepe misisti; ad extenuandum corpus vena percutitur. 1 arg. [12] Praeterea quemadmodum non utique melior est longior vita, sic peior est utique mors longior. Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Alium enim, ut scis, venti segnes ludunt ac detinent et tranquillitatis lentissimae taedio lassant, alium pertinax flatus celerrime perfert. [11] 'Victus est tamen.' [2] Quaedam enim sunt quae possis et in cisio scribere, quaedam lectum et otium et secretum desiderant. Nam quidquid cadere in hominem potest in se cecidisse non queritur. [8] Aliquando tamen, etiam si certa mors instabit et destinatum sibi supplicium sciet, non commodabit poenae suae manum: sibi commodaret. [1] Quod quaeris a me liquebat mihi - sic rem edidiceram - per se; sed diu non retemptavi memoriam meam, itaque non facile me sequitur. non faciet vos haec munitio tutos a fortuna et immunes. SENECA LUCILIO SUO SALUTEM [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Quod rectum est nec magnitudine aestimatur nec numero nec tempore; non magis produci quam contrahi potest. [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Adversus paupertatem praeparatus est animus: permansere divitiae. On the Proper Time to Slip the Cable. [11] Si illa quoque otia multum auctori suo debent quorum munus hoc maximum est. hoc, ut opinor, succidere mentem et incurvari et succumbere. [25] Haec nihil vacare patitur loci, totum animum tenet, desiderium omnium tollit, sola satis est; omnium enim bonorum vis et origo in ipsa est. Ex quibus quaedam aliud agentibus inciderunt, quaedam, quia nimis captabantur, amissa et dum avide rapiuntur expulsa sunt: nulli vero, etiam cui rapina feliciter cessit, gaudium rapti duravit in posterum. Dicitis enim inter bona esse liberos pios et bene moratam patriam et parentes bonos. cum possis dicere 'summum bonum est quod honestum est' et, quod magis admireris, 'unum bonum est quod honestum est, cetera falsa et adulterina bona sunt'. Beatus vero et virtutis exactae tunc se maxime amat cum fortissime expertus est, et metuenda ceteris, si alicuius honesti officii pretia sunt, non tantum fert sed amplexatur multoque audire mavult 'tanto melior' quam 'tanto felicior'. Cui Scribonia 'quid te' inquit 'delectat alienum negotium agere?' Hoc unum intuere, ut te fortunae quam celerrime eripias; alioquin aderunt qui de facto tuo male existiment. Quod sit hoc instrumentum scire desideras? quod illos quoque bonos fecerat, virtus. [4] Occurrent acti in exsilium et evoluti bonis; occurrent, quod genus egestatis gravissimum est, in divitis inopes; occurrent naufragi similiave naufragis passi, quos aut popularis ira aut invidia, perniciosum optimis telum, inopinantis securosque disiecit procellae more quae in ipsa sereni fiducia solet emergere, aut fulminis subiti ad cuius ictum etiam vicina tremuerunt. Resistendum est occupationibus, nec explicandae sed summovendae sunt. In conspectum adulescentiae meae reductus sum: Quidquid illic iuvenis feceram, videbar mihi facere adhuc posse et paulo ante fecisse. [8] Idem in his evenit quae fortuna desuper iactat: aestuamus miseri, distringimur, multas habere cupimus manus, modo in hanc partem, modo in illam respicimus; nimis tarde nobis mitti videntur quae cupiditates nostras irritant, ad paucos perventura, exspectata omnibus; [9] ire obviam cadentibus cupimus; gaudemus si quid invasimus invadendique aliquos spes vana delusit; vilem praedam magno aliquo incommodo luimus aut [de] fallimur. Quemadmodum aves etiam inanis fundae sonus territat, ita nos non ad ictum tantum exagitamur sed ad crepitum. Quemadmodum autem inveniatur ostendam. Quae, ut scis, non semper. Diese Interpreten haben den Song "Pompeii" auf ihren Alben gesungen. Quam fortiter ille gladio usus esset, quam animose in profundam se altitudinem maris aut abscisae rupis immisisset! even so, on this journey where time flies with the greatest speed, we put below the horizon first our boyhood and then our youth, and then the space which lies between young manhood and middle age and borders on both, and next, the best years of old age itself. Quidni non sit? [8] Adice nunc quod magna et vera bona non sic dividuntur ut exiguum in singulos cadat: ad unumquemque tota perveniunt. (1) Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Suadeo adhuc mihi ista quae laudo, nondum persuadeo; etiam si persuasissem, nondum tam parata haberem aut tam exercitata ut ad omnes casus procurrerent. [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. [14] Nobis solvi perire est; proxima enim intuemur, ad ulteriora non prospicit mens hebes et quae se corpori addixerit; alioqui fortius finem sui suorumque pateretur, si speraret, omnia illa, sic vitam mortemque per vices ire et composita dissolvi, dissoluta componi, in hoc opere aeternam artem cuncta temperantis dei verti. Nihil existimat sua referre, faciat finem an accipiat, tardius fiat an citius: non tamquam de magno detrimento timet; nemo multum ex stilicidio potest perdere. [10] Quicumque beatus esse constituet, unum esse bonum putet quod honestum est; nam si ullum aliud existimat, primum male de providentia iudicat, quia multa incommoda iustis viris accidunt, et quia quidquid nobis dedit breve est et exiguum si compares mundi totius aevo. Vale. Id agamus ut nostrum omne tempus sit; non erit autem, nisi prius nos nostri esse coeperimus. Feras catulorum amor in venabula impingit feritasque et inconsultus impetus praestat indomitas; iuvenilia nonnumquam ingenia cupido gloriae in contemptum tam ferri quam ignium misit; species quosdam atque umbra virtutis in mortem voluntariam trudit: quanto his omnibus fortior ratio est, quanto constantior, tanto vehementius per metus ipsos et pericula exibit. [31] Quemadmodum lana quosdam colores semel ducit, quosdam nisi saepius macerata et recocta non perbibit, sic alias disciplinas ingenia, cum accepere, protinus praestant: haec, nisi alte descendit et diu sedit et animum non coloravit sed infecit, nihil ex iis quae promiserat praestat. 1 a. [2] Praenavigavimus, Lucili, vitam et quemadmodum in mari, ut ait Vergilius. Tempus quidem nullum est parum idoneum studio salutari; atqui multi inter illa non student propter quae studendum est. Ergo aut credibile est bona deo deesse aut hoc ipsum argumentum est bona non esse, quod deo desunt. Honestam vitam ex centum annorum numero in quantum voles corripe et in unum diem coge: aeque honesta est. Ad Vitam Distribution 71, rue de la Fontaine au Roi, 75011 PARIS Téléphone + 33 (0)1 55 28 97 00 Fax + 33 (0)1 55 28 03 22 Mail contact@advitamdistribution.com. [1] Post longum intervallum Pompeios tuos vidi. Fateor; sed manebit illi persuasio eadem, nihil illorum malum esse nec dignum ad quod mens sana deficiat. O Meliboee, deus nobis haec otia fecit; Stultitia est timore mortis mori: venit qui occidat, exspecta. Non est ergo M. Catonis maius bonum honesta vita quam mors honesta, quoniam non intenditur virtus. iudicium verum et immotum; ab hoc enim impetus venient mentis, ab hoc omnis species quae impetum movet redigetur ad liquidum. [29] Venio nunc illo quo me vocat exspectatio tua. Ik zag het decor van mijn jeugd weer terug. Ne extra rerum naturam vagari virtus nostra videatur, et tremet sapiens et dolebit et expallescet; hi enim omnes corporis sensus sunt.